Autodeterminación?... pois se non pode exercerse colectivamente, sempre pode facerse de un en un!
Definireime, eu son arredista, (lembro que autodetermineime alá
polo 74 ou 75, cando comecei a ter consciencia política namentras estudaba o vello
bacherelato), e digo isto porque, e sobre todo a conta do "Procés Catalán", volta o dereito de autodeterminación a ser tema de debate.
Son conscente que a maioría da poboación da Galiza, e por
suposto do conxunto da España, autodeterminouse xa coma española..., e
por certo, por elo en xeral non considero aos meus veciños coma meus
"compatriotas"..., unha cousa e ser veciño, (vivir perto), e outra ser
compatriota, (compartir a patria)...
Polo tanto, penso que o dereito de autodeterminación exercémolo cada un nalgún momento e autodetermínamonos individualmente, así que a día de hoxe xa non creo moito na "autodeterminación colectiva", eu estou pola autodeterminación parcial ou grupal...
Aspirando a unha Galiza liberada, (lembremos a Uxío Novoneyra: Irei un día do Courel a Compostela por terras liberadas?...), conformaríame cun cacho, (unha parroquia ou varias parroquias liberadas), que quero decir?..., pois aveciñarme cos meus compatriotas e reducir a relación cos que non considero como tais...
Que iso leva a unha fractura social?... Pois si!..., pero é o que quero, quedarme na Reserva e loitar para que xuridicamente se recoñeza a Reserva e as maiores cotas de "autodeterminación" a mesma!... Por min, como si remata en microestado!..., (se fora catalán, preferíría aveciñarme en Andorra e non en Barcelona)...
Polo tanto, penso que o dereito de autodeterminación exercémolo cada un nalgún momento e autodetermínamonos individualmente, así que a día de hoxe xa non creo moito na "autodeterminación colectiva", eu estou pola autodeterminación parcial ou grupal...
Aspirando a unha Galiza liberada, (lembremos a Uxío Novoneyra: Irei un día do Courel a Compostela por terras liberadas?...), conformaríame cun cacho, (unha parroquia ou varias parroquias liberadas), que quero decir?..., pois aveciñarme cos meus compatriotas e reducir a relación cos que non considero como tais...
Que iso leva a unha fractura social?... Pois si!..., pero é o que quero, quedarme na Reserva e loitar para que xuridicamente se recoñeza a Reserva e as maiores cotas de "autodeterminación" a mesma!... Por min, como si remata en microestado!..., (se fora catalán, preferíría aveciñarme en Andorra e non en Barcelona)...
Etiquetas: Autodeterminación dos pobos, Opinión
2 Comments:
paréceme um bom comezo..
paréceme um bom comezo pra gerar as condiçons precisas cara ao estabelecimento duma eventual federaçom horizontal de comunidades ibéricas..
Enviar um comentário
<< Home